اجلاس روسای دانشگاهها و دانشکدههای علوم پزشکی سراسر کشور، با موضوع اجتماعیشدن سلامت، روز دوشنبه ۱۴ اسفند ماه در سالن کتابخانه دانشگاه علوم پزشکی ایران برگزار شد.
به گزارش پایگاه معاونت اجتماعی وزارت بهداشت، در این مراسم دکتر سید محمدهادی ایازی، معاون اجتماعی وزیر بهداشت سخنرانی پرداخت و گفت: «این اجلاس قرار بود در ایامی برگزار شود که به زلزله کرمانشاه منجر شد.»
معاون اجتماعی وزیر بهداشت در ادامه به ارائه خلاصهای از ماموریتهای معاونت پرداخت و در این راستان بررسی تعیینگرهای سلامت را مهم دانست و گفت: «واقعیت این است که ما تا سراغ مردم نرویم نمیتوانیم توفیق حاصل کنیم.»
ایازی با اشاره به ضرورت اجتماعیشدن سلامت از ایجاد یک مرکز تحقیقاتی SDH و ایجاد رشتههای تخصصی پزشکی بهعنوان مصداقهای اجتماعیشدن سلامت خبر داد و در ادامه به رئوس برنامهها وزارت بهداشت جهت اجتماعیشدن سلامت اشاره کرد.
معاون وزیر بهداشت راهاندازی کانون سلامت محله را برنامه محوری معاونت اجتماعی در سال ۹۷ برشمرد و گفت: «چیزی که در کانون برای ما مهم است این است که مردم در حوزه مشارکت آگاهانه و داوطلبانه شرکت داشته باشند.»
ایازی با اشاره به تجربه برگزاری مجمع ملی سلامت و مجامع استانی و شهرستانی تشکیل این مجامع را ضروری دانست و در ادامه با اشاره به اهمیت فرهنگ و هنر در اجتماعیشدن سلامت به فعالیتهای موسسه آوای هنر سلامت اشاره کرد.
معاون اجتماعی وزیر بهداشت در پایان با اشاره به اقدامات انجام شده در زمینه سمنهای سلامت نیز گفت: «در زمان تشکیل سمنهای سلامت تصمیم گرفتیم که در دورترین و محرومترین نقطه کشور، یعنی ایرانشهر، این مسأله را راهاندازی کنیم.»
در ادامه دکتر ودادهیر در سخنان خود با عنوان «اجتماعی شدن سلامت، ملاحظات و چالشها»، گفت: من خوشحالم که روسای دانشگاهها قصد دارند نظام سلامت را که سالهاست پزشکی شده اجتماعی کنند. وی گفت میشود مقولههای مدیریت اجتماعی را مدیریت کرده و آنها را کوچک و بزرگ کرد. ودادهیر گفت: سلامت بزرگتر از آن است که آن را تنها به دست پزشکان محترم سپرد و به شکل انحصارطلبانه نمیتوان نظام سلامت را پیش برد.
وی گفت: اتفاقی که در جامعه ما افتاده این است که فرزندان این جامعه توان نگاهداشت سلامت ذهنی خویش را ندارند و تنها راه نجات جامعه ما همان اجتماعی کردن سلامت است.
دکتر ودادهیر ادامه داد: سلامت کالایی عمومی است و جزو حقوق بشر است و هر چیزی که آن را تحتالشعاع قرار دهد ما با آن مشکل خواهیم داشت.
وی تاکید کرد: فرهنگ به عنوان ریل اجتماعی شدن سلامت است.
در ادامه این جلسه دکتر اکبری گفت: شرط اول این است که به عنوان رئیس دانشگاه جایگاه خود را بشناسیم.
وی گفت هر زمان دستورالعملی نوشتیم که از مردم به دور بود بایستی مطمئن باشیم که موفق نخواهد بود. ما باید خدمتمان را با محور مردم برنامهریزی کنیم.
وی گفت: در همکاری بینبخشی برنامهریزی محکمی شده است اما مشکل اینجاست که اغلب انجمنهای مردمی که ایجاد کردهایم بیشتر از دغدغه مردم، دغدغه خویش را دارند. وی گفت: مردم هر چه بیشتر بفهمند به نفع ماست.
در ادامه دکتر جمشیدی در سخنان خود با عنوان «اهمیت عوامل اجتماعی در ارتقای سلامت»، گفت: مشارکت این نیست که بهعنوان وزارت بهداشت نسخهای برای مردم تجویز کنیم و مردم آن را اجرا کنند؛ سالی ۷۰۰ هزار نفر به علت هزینههای بخش بهداشت و درمان به زیر خط فقر سقوط میکنند. دکتر جمشیدی گفت: وزارت بهداشت بایستی یک نظام اعتباربخشی سلامت داشته باشد و بهعنوان مثال رستورانهای صاحب اعتبار را به مردم معرفی کند. همچنین وزارت بهداشت بایستی با تقویت شورای عالی امنیت غذایی ظرفیتی به نفع سلامت ایجاد کند.
در ادامه پنلی با موضوع اجتماعی شدن سلامت برگزار شد.
دکتر ملکافضلی، در ابتدای این پنل، گفت: در گذشته بیماری از نوعی بود که لازمه درمان آنها تکنولوژی بود. اما امروز با توجه به نوع مسائل و مشکلات بایستی توجه کنیم و ببینیم که کدام مدل بیشتر پاسخگو است، بنابراین فلسفه معاونت اجتماعی در وزارت بهداشت بسیار مهم و ضروری است.
وی گفت ما ناچاریم که علاوه بر بخش پزشکی، بتوانیم پتانسیلهای بخش سلامت را بشناسیم و آنها را توانمند کنیم.
دکتر ملکافضلی گفت: تعاریف قدیمی نمیتواند ما را به سمت اجتماعی شدن سوق دهد و بایستی تعاریف را تغییر دهیم.
سپس دکتر فرشاد به شرح مجامع سلامت و سطوح مختلف ملی، استانی، شهرستانی و محلی آن پرداخت و این مجامع را راهکاری مناسب در راستای هم افزایی و جلب مشارکت دستگاه ها برای ارتقای سلامت جامعه دانست.
در ادامه دکتر گلمکانی در سخنانی گفت: ما نمیتوانیم تنها به صورت قانونی با مردم برخورد کنیم. وی برخی ابتکارات و فعالیتهای کانونهای محلات را در تهران برشمرد.
سپس خانم دکتر زمانی، در خصوص کانونهای سلامت محور، سخنانی ارائه کرد.
وی گفت: زمانی که یک طرح توسط خود مردم اجرا شود طبیعتا آنطوری که مردم مایلند اجرایی میشود. دکتر زمانی افزود: حدود ۲۰۰ هزار نفر عضو کانونهای سلامت هستند.
در ادامه مهندس موسویون از اقدامات سازمان برق منطقهای مازندران در راستای سلامت جامعه سخن گفت و آنها را به صورت مختصر تشریح کرد.
سپس برخی از روسای دانشگاهها به طرح نظرات و مباحث خویش پرداختند.
برخی از محورهای مهم سخنان آنان تاکید بر این نکته بود که همه دانشگاهها بایستی اجتماعی شدن سلامت را مدنظر قرار دهند و همچنین رئیس دانشگاه فقط مسئول آموزشی نیست و بایستی به حوزه اجتماعی نیز ورود کند.
گفتنی است اجلاس در دفتر وزیر بهداشت و با حضور و سخنان دکتر هاشمی پایان یافت.