به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، حجتالاسلام علی خدیوی در همایش یاوران نماز و یاوران معروف دانشگاه علوم پزشکی تبریز، گفت : شناخت معروف، اولین گام اصلی برای اجرای امر به معروف و نهی از منکر است
رئیس دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاههای آذربایجان شرقی با تاکید بر اینکه بی عدالتی در جامعه شورش و اغتشاش به وجود می آورد، گفت: بی عدالتی جامعه را به هرج و مرج دعوت میکند، نباید از این مسئله غفلت کنیم و همواره باید به عدالت توجه کنیم، چرا که انسان ها در سایه عدالت رشد و تکامل می یابند در غیر این صورت رشد و تکامل جامعه میسر نخواهد شد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، حجتالاسلام علی خدیوی در همایش یاوران نماز و یاوران معروف دانشگاه علوم پزشکی تبریز، با بیان اینکه شناخت معروف، اولین گام اصلی برای اجرای امر به معروف و نهی از منکر است، اظهار کرد: در امر به معروف و نهی از منکر، معروف نسبت به حوزه ها متغیر است، به عنوان مثال در حوزه ی عبادی، نماز به عنوان بالاترین معروف نشانگر عبودیت و تجلی بندگی است، در حوزه ی اجتماعی نیز برقراری عدالت در جامعه بالاترین معروف محسوب می شود، ما اگر می خواهیم در جامعه امر به معروف و نهی از منکر کنیم، باید عدالت را جزو اولویت خود قرار دهیم.
وی ادامه داد: حوزه عدالت بسیار وسیع است، به عنوان مثال عدالت در حوزه امنیت حائز اهمیت است، امنیت تنها امنیت نظامی نیست، زمانی که زلزله ای رخ میدهد با تخریب مسکن، مردم در حوزه ی امنیت احساس بی عدالتی میکنند، مردم حتی در اوقات فراغت انتظار برقراری عدالت را دارند.
وی با بیان اینکه هر بی عدالتی چکشی بر سر جامعه پذیری مردم است، گفت: فرد خانواده را و خانواده نیز جوامع را تشکیل میدهند، از لحاظ اجتماعی خانواده محل تجمیع و توزیع ثروت در جامعه است. خانواده به عنوان نهادی میتواند محل تجمیع عاطفه و احساسات باشد و عشق و محبت یا نفرت را به جامعه منتقل کند.
رئیس دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاههای آذربایجان شرقی بیان کرد: اگر در خانواده ای عدالت عاطفی و اخلاقی رعایت نشود نتیجه ی آن بزهکاری ها، قتل ها و جنایت ها در جامعه می شود، زمانی که فرزندی از برقراری عدالت در خانواده بی بهره می ماند عواقب بدی به دنبال خواهد داشت.
وی با اشاره به اینکه امام راحل در خانواده خود همواره عدالت را برجسته کرده بودند، افزود: عدالت از خانواده شروع می شود، نمی توان در خانواده بی عدالتی کرد و بعد مدعی شویم که در جامعه عدالت برقرار است. در خانوادهها زمانی که سخن از نماز میگوییم ابتدا باید از عدالت به نماز برسیم نه با امر و دستور افراد را وادار به قرائت نماز کنیم.