دیدگاه خود را درباره فعالیت‌های خیران و موسسات خیریه در این سال‌هایی که در مصدر معاونت اجتماعی وزارت بهداشت بوده‌اید، بفرمایید:
الحمدلله پیش از تشکیل معاونت اجتماعی در وزارت بهداشت، همیشه شاهد فعالیت‌های خیران و خیریه‌ها در ایران و در زمینه‌های گوناگون و تحت عناوین مختلف چون وقف و هبه و غیره بوده‌ایم. خیران و موقوفات بزرگ و نام‌آوری در سطح ایران و در زمینه سلامت داشته‌ایم مانند موسسه محک، موقوفه نمازی شیراز، سرور در مشهد یا مردانی آذر و نوبری در تبریز و بسیاری دیگر که در این‌جا مجال نام بردن نیست. شهرهایی چون تبریز اساسا در امر خیر و سلامت پیشگام بوده‌اند.
خوب همان‌طور که می‌دانید مشارکت‌های مردمی بخش جدایی‌ناپذیر و یکی از چهار رکن اصلی اجتماعی شدن سلامت است و می‌تواند در قالب‌های متفاوتی به نمایش درآید. یکی از این‌ها، ظرفیت‌های خیرین و موسسات خیریه است که ما در معاونت اجتماعی و اداره کل خیرین و موسسات خیریه تلاش کردیم علاوه بر افزایش کمی این قبیل کارها در بخش سلامت، به توسعه کیفی و سامان‌دهی، ساختارمند و هدفمند کردن آن‌ها نیر بپردازیم. بانک اطلاعاتی خیران و خیریه‌ها را درست کردیم و در حال تکمیل و به روزسانی آن هستیم. همکاری خوبی نیز در سراسر کشور با مجامع خیرین داریم تا از این طریق بتوان برای مردم بزرگ ایران کاری درخور و شایسته انجام داد.
یادآوری کنم که در سال ۱۳۹۶ بالغ بر ۱۷۰۰ میلیارد تومان کمک خیران به بخش سلامت در قالب‌های گوناگون داشته‌ایم. تا الان نیز ۸۹۰ خیریه و ۷۱۴ سازمان مردم‌نهاد فعال در حوزه سلامت نیز شناسایی شده و شکل گرفته‌اند.
خواهشمندیم رهنمود خود را برای بهبود و تعالی عمل‌کرد در این حوزه بفرمایید و این که اساسا چه کار تازه و نوینی می‌توان انجام داد؟
نخستین چیزی که شاید با شنیدن کلمه خیر در ذهن متبادر می‌شود، وقف بناهایی چون مسجد و مدرسه و کارهای عام‌المنفعه مثل دارالایتام و امثالهم است. در زمینه سلامت نیز ساخت بیمارستان، درمانگاه، همراه‌سرا و موسسات ریز و درشت و خیریه برای کمک و تقبل هزینه درمان بیماران و غیره است که البته هم جای تقدیر و هم سامان‌دهی و نظارت دارد. نکته‌ای که باید در این جا تاکید کنم این است که ای کاش بتوانیم در کنار همه این امور خیر و خیرین ارزشمند، خیران و خیریه‌ها را به سمت آموزش، فرهنگ‌سازی، پژوهش، پیش‌گیری، توانمندسازی سمن‌ها و جوامع و مانند این‌ها نیز سوق دهیم و واقعا یک توسعه نگاه و رویکرد به امر خیر در کشور ایجاد کنیم. توسعه و تغییری که به ارتقای سواد و سلامت همگانی و توسعه پایدار و عدالت در سلامت می‌انجامد.
همین هفته گذشته در سفری که به شیراز به مناسبت همایش اجتماعی شدن سلامت در کلان‌مناطق علوم پزشکی کشور داشتیم، از مرکز ژنتیک پزشکی جنوب کشور بازدید کردم‌. مرکزی که با هزینه اندک و دولتی برای مراجعان و کسانی که ارجاع داده شده‌اند، بر روی جنین و در ایام بارداری آزمایش‌های دقیق انجام می‌دهد و به طرز قابل قبولی در زمینه پیش‌گیری و پژوهش فعال و کارآمد است البته در حد و اندازه خود. به طور مثال در طی ۵ سال از تولد بیش از هزار فرزند دچار سندرم داون، پیش‌گیری کرده بود و هزینه‌های جانبی این تعداد را از دوش خانواده‌ها، جامعه و نظام سلامت برداشته بود. مشاوره‌های پیش و پس از ازدواج در زمینه ژنتیک نیز توسط استادان دانشگاه برای زوج‌های متقاضی داشتند. چه خوب است که نمونه این مراکز پژوهشی، علمی و آموزشی در دیگر نقاط کشور و در زمینه‌های مورد نیاز توسط خیران یا با یاری و پشتیبانی ایشان شکل بگیرد تا هر چه بیش‌تر از درمان‌محوری به سمت بهداشت و پیش‌گیری و سبک زندگی سالم پیش برویم. پس باید تشویق کنیم که نگاه کالبدی به خیر و کمک مالی صرف به افراد نیازمند به سمت نیازهای این‌چنینی و شاید موثرتر پیش برود.